Apulia Włochy – najpiękniejsze miasteczka i zabytki regionu

Apulia co cudowny zakątek Włoch, do niedawna mało popularny. Jednak miasteczka i atrakcje, które znajdują się na samym południu Włoch, warto zobaczyć i na zwiedzanie przeznaczyć minimum tydzień. Można podczas takiej podróży odkryć prawdziwe perełki i wspaniałe krajobrazy. Ponieważ na zwiedzanie mieliśmy 7 dni, skupiliśmy się na atrakcjach Półwyspu Salentyńskiego, czyli obrębu obcasa.

Spis treści

• Apulia we Włoszech – gdzie się znajduje?
• Apulia, Półwysep Salentyński – jak dolecieć?
• Apulia Włochy – najpiękniejsze miasteczka na włoskim obcasie
  • Gallipoli
  • Lecce
  • Monopoli
  • Otranto
  • Polignano a Mare
  • Alberobello
• Apulia i Półwysep Salentyński – podsumowanie

Apulia we Włoszech – gdzie się znajduje?

Apulia znajduje się na samiutkim końcu Włoch – na południowym wschodzie, w obrębie obcasa i trochę powyżej, aż do Półwyspu Gargano. Stolica mieści się w Bari, a najbardziej znane miejscowości to Vieste, Monopoli, Lecce, Taranto, Brindisi, Otranto czy Ostuni. Ale w tej części Włoch znajdziecie mnóstwo mniejszych miasteczek, które olśniewają swoją atmosferą, architekturą i bajecznymi widokami. Warto tu wymienić Polignano a Mare, Alberobello, Locorotondo czy Gallipoli. Region posiada najdłuższą linię brzegową ze wszystkich regionów administracyjnych Włoch, która mierzy 784 km, dzięki czemu plaże to prawdziwy atut Apulii. Znajdziecie tu biały piasek, płytkie zejście do morza, i szmaragdową wodę, przez co mówi się, że ta część Włoch to takie Malediwy Europy.

Apulia, Półwysep Salentyński – jak dotrzeć?

Ponieważ Apulia znajduje się na samym południu Włoch, to żeby do niej dojechać, potrzeba minimum 24 godzin przy dobrej jeździe i bez spania. To ok. 2 tys. km drogi, licząc z Wrocławia do Bari, co robi wrażenie, kiedy mamy przejechać ją samochodem. Już raz taką odległość pokonaliśmy tym środkiem transportu i osobiście nie polecam, chyba, że macie na tyle czasu, żeby przespać się na trasie. Dlatego podróż samolotem to najwygodniejsza opcja. Lotniska znajdują się w Bari i Brindisi. My lecieliśmy z Berlina do Brindisi, ale można też wybrać lotnisko we Wrocławiu, Warszawie czy Krakowie i polecieć do Bari. Jednak, jeśli macie w planach zwiedzanie Salento, lepsze będzie położone bardziej na południe Brindisi.

Apulia – gdzie spać?

Polecam Wam rozłożenie noclegu na dwie lokalizacje. My wybraliśmy apartament w Leuca i mały domek niedaleko Lecce. Nie były to zbyt dobre miejsca. Myślę, że o wiele lepiej byłoby spać w okolicy Gallipoli i Monopoli. Oba miasta są dobrą bazą wypadową do zwiedzania atrakcji w okolicy. Jeśli wolicie bardziej wygodne i eleganckie hotele, polecam Wam ofertę, którą znajdziecie na stronie r.pl.

Apulia Włochy – najpiękniejsze miasteczka na włoskim obcasie

GALLIPOLI

Gallipoli znajduje się na zachodniej stronie Półwyspu Salentyńskiego. Miasto zostało założone przez Greków, którzy nadali mu nazwę Kallipolli, co oznacza „piękne miasto”. W okresie średniowiecza miasto należało do rzymskiego papieża, później osiedlili się tu Normanowie. W XVIII wieku w mieście zbudowano port i Gallipoli stało się ważnym ośrodkiem handlu morskiego. Obecnie zyskuje coraz większą popularność wśród turystów. Nic dziwnego, bo miasto otoczone jest wspaniałymi plażami, ma wyjątkową, historyczną oprawę i oferuje wiele atrakcji oraz ciekawych miejsc do zwiedzania. Szczególnie piękna jest najstarsza część Gallipoli.

Historyczne centrum Gallipoli jest wyspą, na którą dostaniemy się przez duży kamienny most, pochodzący z XVI wieku. Most ten łączy stare miasto z nowoczesnym i finansowym centrum miasta. Stare miasto z powodzeniem można zwiedzać na piechotę – jest dość małe i skoncentrowane na wyspie, w związku z czym wszelkie atrakcje są na wyciągnięcie ręki lub kilku minut do przejścia. Każda ulica jest pełna uroczych, kolorowych i typowo włoskich kamienic, a nadmorska promenada pełna jest tętniących życiem kawiarni i restauracji. Pod promenadą znajduje się miejska plaża, na której można podziwiać wspaniałe zachody słońca.

Gallipoli – jak dojechać

Najbliższe lotniska to Brindisi – 88 km i Bari – 200 km. Do Gallipoli najlepiej dojechać samochodem, z obu lotnisk do miasta dostaniemy się nowoczesną autostradą i drogami krajowymi (SS). Pociągiem do Gallipoli można dojechać linią Ferrovie Sud-Est.

Gallipoli – plaże

Apuliańskie miasto jest idealnym punktem wyjścia do odwiedzenia wspaniałych plaż, takich jak Baia Verde lub Pescoluse, które można znaleźć w jego pobliżu. Również samo Gallipoli ma przepiękną plażę miejską: Spiaggia della Puritá. Znajduje się bezpośrednio w historycznym centrum i ma krystalicznie czystą i płytką wodę.

Gallipoli – co warto zobaczyć?

• zamek Angevine-Aragonese, zbudowany w XIII wieku przez Bizantyjczyków i znacząco przebudowany za czasów Andegawenów i Aragończyków, którzy dodali wielokątny mur wzmocniony okrągłymi wieżami. W 1522 roku zbudowano wschodni bastion, który z trzech stron jest broniony przez wody.
• mury z XIV wieku (odnowione przez Hiszpanów w XVI wieku) – pierwotnie posiadały 12 wież lub bastionów.
• barokowa katedra Sant’Agata (XVII wiek) – posiada bogato zdobioną fasadę z miejscowego wapienia carparo, z niszami, w których można podziwiać rzeźby świętych. Wnętrze zbudowano na planie krzyża łacińskiego, z barokowymi ołtarzami, w tym polichromowany ołtarz główny autorstwa Cosimo Fanzago.
• grecka fontanna (XVI wiek), niegdyś uważana za pochodzącą z III wieku p.n.e. Posiada płaskorzeźby z postaciami mitologicznymi, a na drugiej elewacji insygnia Karola III Hiszpanii.
• Palazzo Pirelli (XVI w.), z mitologicznymi dekoracjami w sklepieniu dawnego łuku wejściowego, który w XIX wieku został przekształcony w aptekę.
• kościół San Pietro dei Samari, poza miastem – został zbudowany przez rycerza krzyżowców Ugo di Lusignano w 1148 roku.
• plaża della Purita pod murami miasta.

Lecce

Lecce, czasami określane jako „Florencja baroku” lub „Rzym Południa”, jest najciekawszym miastem Salento, które przyciąga rzesze turystów. Historia Lecce sięga daleko wstecz, o czym świadczą ruiny rzymskiego teatru i amfiteatru, ale okres, który doprowadził do obecnej sławy miasta to XVII wiek. Był to czas prosperity, który przyczynił się do wielkiego rozwoju i masowej budowy pałaców oraz kościołów. Budynki te dostosowały modny styl barokowy do miękkiego lokalnego kamienia, z dekoracjami i aniołkami ekstrawagancko zakrywającymi fasady i drzwi. Ten lokalny styl doczekał się swojej własnej nazwy: barocco Leccese.

Choć pod względem sztuki Lecce nie może się równać z Florencją lub Rzymem, jego wielkim skarbem artystycznym jest architektura, którą wyróżnia się na tle innych apuliańskich miasteczek. Napotkamy tu wiele kościołów i fasad ozdobionych cherubinami i wymyślnymi postaciami, co stwarza wrażenie przesady, ale taki to już urok Lecce.

Lecce – jak dojechać?

Lecce jest dobrze skomunikowane ze wszystkimi dużymi miastami we Włoszech za pośrednictwem narodowego przewoźnika Trenitalia, a lokalnie poprzez linię Ferrovie dello Stato (FS). Jest również obsługiwane przez lokalną i tańszą linię kolejową o nazwie Ferrovie Sud Est (FSE), która jeździ pociągami przez śródlądową Apulię. Do Lecce łatwo też dojechać samochodem, miasto ma wygodną obwodnicę, więc szybko można poruszać się wokół aglomeracji. Najbliższe lotnisko znajduje się w Brindisi.

Lecce – plaże

Czasami w opisach Lecce można spotkać się z informacją, że miasto posiada plażę, chociaż leży ona kilkanaście kilometrów dalej. Plaża, o której mowa, to odcinek wybrzeża Adriatyku w San Cataldo, z połączeniami autobusowymi z centrum miasta. Na naprawdę przyjemny dzień nad morzem polecam Wam jednak plażę Le Cesine, znajdującą się 18 km od centrum Lecce na terenie rezerwatu przyrody o tej samej nazwie. Było tam dość spokojnie i bardzo urokliwie, a przede wszystkim nie było tłumów turystów.

Lecce – co warto zobaczyć?

• bazylika Świętego Krzyża – budowa Chiesa di Santa Croce rozpoczęto w 1353 roku, ale prace wstrzymano do 1549 roku, a zakończono dopiero w 1695 roku. Kościół posiada bogato zdobioną fasadę ze zwierzętami, groteskowymi figurami i warzywami oraz duże okno rozetowe.
• pałac Celestynów – znajduje się obok bazyliki, zbudowany (1549–1695) w stylu barokowym – dawny klasztor, obecnie siedziba władz miejskich,
• katedra della Assunta – kościół został pierwotnie zbudowany w 1144 r., przebudowany w 1230 r., a następnie całkowicie odrestaurowany w latach 1659–70 przez Giuseppe Zimbalo, który również zbudował pięciopiętrową 70-metrową dzwonnicę z ośmiokątną loggią, do katedry przylega renesansowy pałac biskupi, a całości dopełnia seminarium z boniowaną, barokową fasadą i piękną studnią w atrium. Cały kompleks znajduje się na Piazza Duomo – jednym z najpiękniejszych włoskich placów.
• kościół San Matteo – został zbudowany w 1667 roku. Ma typowy barokowy styl środkowych Włoszech (wpływy baroku rzymskiego). Posiada dwie kolumny na elewacji, z których tylko jedna jest zdobiona, choć tylko częściowo. Według miejscowej legendy zazdrosny diabeł zabił rzeźbiarza, zanim zdążył dokończyć dzieło.
• kościół Santa Chiara – ten kościół został zbudowany w latach 1429-1438, przebudowany w 1687 roku. To kolejny ciekawy przykład „baroku z Lecce”,
• kościół San Francesco della Scarpa – znany jako „kościół bez fasady”, która została zburzona podczas renowacji w XIX wieku. Najstarsza część pochodzi prawdopodobnie z XIII-XIV wieku, wnętrze rozplanowane zostało na kształt krzyża greckiego. Godnych uwagi jest kilka barokowych ołtarzy i duży posąg św. Józefa,
• kolumna posągu św. Oronza (patrona Lecce) – została podarowana Lecce przez miasto Brindisi, ponieważ podobno św. Oronzo wyleczył zarazę w Brindisi. Trzon pochodzi z jednej z kolumn, która oznaczała koniec Via Appia, głównej drogi między Rzymem a południowymi Włochami,
• Torre del Parco („Park Tower”) – to jeden ze średniowiecznych symboli Lecce. Został wzniesiony w 1419 roku przez ówczesnego 18-letniego księcia Lecce Giovanni Antonio Del Balzo Orsini. Wieża, mierząca ponad 23 metry, jest otoczona rowem, w którym hodowano niedźwiedzie (heraldyczny symbol Orsini del Balzo). Cały kompleks był siedzibą trybunału Orsiniego i mennicy, a po śmierci Giovanniego Antonia stał się rezydencją hiszpańskich wicekrólów.
• Palazzo Sedile – pałac został zbudowany w 1592 roku i był używany przez radę lokalną do 1852 roku,
• zamek Karola V – zbudowany w latach 1539–49 przez Gian Giacomo dell’Acaja. Ma plan trapezu z kanciastymi bastionami,
• Łuk Triumfalny – Arco di Trionfo, powszechnie nazywany Porta Napoli, czyli Brama Neapolitańska, która jest jedną z trzech bram prowadzących do historycznego centrum Lecce, wzniesiona została w 1548 r. na cześć Karola V. Zastąpiła starszą bramę – Porta S. Giusto – która zgodnie z tradycją znajdowała się nad grobem świętego imiennika. Nad istniejącymi wcześniej średniowiecznymi bramami zbudowano również obecną Porta San Biagio (Bramę św. Błażeja) i Porta Rudiae, które są dwiema pozostałymi bramami prowadzącymi do historycznego centrum Lecce. Obie są w stylu barokowym, ostatnia ma figurę św. Oronza na szczycie i mitologiczne figury po bokach.

Otranto

Otranto to historyczne nadmorskie miasto i port. Podobnie jak większość miast Apulii, Otranto ma barwną i burzliwą przeszłość. Było ważnym punktem na mapie jako grecki, a potem rzymski port, zwany Hydruntum. Później rządzili nim Bizantyjczycy, Normanowie i Aragończycy. W 1480 roku miasto zostało najechane przez Turków, a 800 mieszkańców zostało straconych za odmowę przejścia na islam. Kości i czaszki męczenników z Otranto są obecnie ułożone za szkłem w katedrze, w jednej z jej kaplic i tworzą niesamowite wrażenie.

Otranto – jak dojechać?

Lotnisko, które znajduje się najbliżej Otranto, to Brindisi, ale jeśli macie w planach zwiedzanie całej Apulii, to równie dobre będzie w Bari. Do Otranto można również dojechać koleją, choć raczej będzie to powolna podróż. Miasto łączy się z miejscowością Maglie małym odgałęzieniem linii obsługiwanej przez Ferrovie Sud Est (FSE). Polecam jednak podróż samochodem i przystanki na pięknych plażach albo objechanie obcasa aż do miejscowości Leuca, która słynie z cudnych plaż.

Otranto – plaże

Plaże w mieście są bardzo małe i wyjątkowo zatłoczone, zwłaszcza w szczycie sezonu letniego. Linia brzegowa w pobliżu Otranto słynie jednak ze swojego piękna, a szczególnie na północ od miasta znajduje się wiele pięknych i popularnych plaż. Najłatwiej do nich dotrzeć, mając samochód, ale do najczęściej odwiedzanych miejsc kursuje również letni autobus. Najciekawsze plaże to piaszczyste Baia dei Turchi i Laghi Alimini. Dobrym nadmorskim miejscem na południe od Otranto jest Porto Badisco, malownicza skalista zatoka.

Otranto – co warto zobaczyć?

• zamek aragoński – wzmocniony przez cesarza Fryderyka II i przebudowany przez Alfonsa II z Neapolu w latach 1485-98. Ma nieregularny plan z pięcioma bokami i fosą biegnącą na całym obwodzie. Pierwotnie miała pojedyncze wejście, dostępne przez most zwodzony. 
• katedra konsekrowana w 1088 roku, która słynie ze wspaniałej mozaiki na podłodze z 1166 r., która jest uważana za arcydzieło światowej skali i przedstawia sceny ze Starego Testamentu. W środku znajdziemy kolumny, które rzekomo pochodzą ze świątyni Minerwy oraz boczny ołtarz z kości i relikwii męczenników z Otranto, którzy zginęli w XV-wiecznym tureckim oblężeniu. W kościele znajduje się też krypta wsparta na 42 marmurowych kolumnach – warto ją zobaczyć.
• kościół San Pietro z bizantyjskimi freskami.
• katakumby w Torre Pinta – niesamowite miejsce, które nie do końca wiadomo kiedy i dlaczego zostało zbudowane. Jest to 33-metrowy skalny korytarzu ze sklepieniem kolebkowym, z wieloma małymi celami, w których znajdowały się urny zmarłych. Na końcu korytarza znajduje się kulista sala z trzema apsydami, której sklepienie zawaliło się w XVII wieku. Potem miejsce to służyło do hodowli gołębi. Jest to własność prywatna, ale właścicielka oprowadza turystów.
• wieża zegarowa, która stoi na Piazza del Popolo, została zbudowana w 1799 roku. Na bocznej ścianie można zobaczyć starożytny herb miasta Otranto, czarnego węża otaczającego wieżę. 

Monopoli

W Monopoli możecie łatwo połączyć zwiedzanie z relaksem i podziwianiem wspaniałych widoków na morze. Miasto słynie z zabytków architektury, z których wiele ma kilka tysięcy lat, a w pobliżu można znaleźć wiele plaż i wspaniałą promenadę wzdłuż morza, która otacza stare miasto.

Monopoli zostało założone w 545 roku przez Greków, którzy byli pierwszymi osadnikami w tym regionie. Wielu władców próbowało podbić to włoskie miasto ze względu na jego korzystne położenie z bezpośrednim dostępem do morza. Niewiele wiadomo o historii Monopoli – dokumenty historyczne zaginęły, a miejscowa ludność nie jest w stanie udzielić wielu informacji. Historycy wspominają jedynie, że Rzymianie, Bizantyjczycy, Wenecjanie, Arabowie i Hiszpanie byli władcami tego obszaru w różnych okresach czasu. Monopoli stało się częścią włoskiego królestwa dopiero po zakończeniu panowania Burbonów.

Dziś miasto, a zwłaszcza jego historyczne centrum, na pewno trzeba zobaczyć, będąc w Apulii. Stare miasto to przede wszystkim gęsta sieć wąskich uliczek, wśród których łatwo można się zgubić. Wystarczy, że ktoś zniknie za zakrętem, żeby już mieć duży problem z pójściem jego śladami. Tyle tu zakątków, zakrętów, rozwidleń, że łatwo się w tym labiryncie zgubić.

Monopoli – jak dojechać?

Do Monopoli najłatwiej dojechać z lotniska w Bari (od północy) lub z Brindisi (od południa). Najlepiej wynająć samochód lub wsiąść do pociągu linii Trenitalia. Pociągi na tej trasie odjeżdżają kilka razy w ciągu godziny. 

Monopoli – plaże

Wokół Monopoli jest kilka ładnych plaż. Chociażby plaża Cala Porta Vecchio, która znajduje się niedaleko historycznego centrum, przy moście prowadzącym do starego miasta. Ta plaża to wąski obszar przybrzeżny pokryty miękkim piaskiem i naprawdę w sezonie ciężko się tam wcisnąć. Warto też wybrać się na plażę Porto Rosso czy Spiaggia Porto Bianco (obie piaszczyste, 15 minut drogi od centrum).

Monopoli – co warto zobaczyć?

• zamek Karola V – ukończony w 1525 r. na planie pięciokąta. Znajduje się na cyplu, który pierwotnie był oddzielony od średniowiecznego miasta. Został odrestaurowany i powiększony w XVII wieku. Od początku XIX wieku służył jako więzienie, którego status zachował do 1969 roku. Obecnie jest siedzibą wystaw sztuki i wydarzeń kulturalnych,
• nadmorski zamek św. Szczepana, zbudowany przez normandzkiego pana Godfreya z Conversano w 1086 r. Następnie został przekształcony w klasztor benedyktynów,
• szpital Jerozolimski, założony w 1350 roku przez joannitów,
• bazylika Madonna della Madia – warto wejść do środka, wspaniałe barokowe wnętrze,
• stary port – do którego można trafić przez historyczną bramę przy Via Porto, bardzo fotogeniczne miejsce, dzięki wyciągniętym na brzeg czerwono-niebieskim łódkom, które często uwiecznia się na zdjęciach z Monopoli,
• latarnia morska na końcu falochronu, skąd można zrobić kilka innych ujęć starego miasta.

Polignano a Mare

Polignano a Mare znane jest głównie z plaży, którą często się tu fotografuje. Widać ją doskonale z mostu o tej samej nazwie i z tarasów widokowych na starym mieście. Plaża otoczona jest wysokimi klifami, do których przyklejone są białe kamienice. Poza tym to niewielkie miasteczko nie ma zbyt wielu atrakcji.

Polignano a mare – jak dojechać?

Z Bari (ok. 48 km) najlepiej dostać się do miasteczka pociągiem jadącym do Brindisi i wysiądź w Polignano a Mare. Z Brindisi (83 km) można dojechać pociągiem, jadącym do Bari i wysiądź w miejscowości. Samochodem z Bari można dojechać drogą SS16, a z Brindisi E55 i SS16.

Polignano a Mare – plaże

Polignano słynie z jednej, najsłynniejszej plaży w Apulii, którą koniecznie trzeba zobaczyć, czyli Lama Monachile. Plaża jest kamienista, a woda wzburzona falami, jednak otaczające klify i zawieszone na nich kamienice tworzą niezapomniane widoki.

Polignano a Mare – co warto zobaczyć?

• pomnik Domenico Modugno (nad morzem na końcu starego miasta) – pochodzącego z Polignano a Mare włoskiego piosenkarza i autora tekstów, m.in. słynnej piosenki „Volare”. Modugno jest przedstawiony w geście z otwartymi ramionami, z którego słynie. 
• kościół Matrice Santa Maria Assunta na Piazza Dell’Orologio – kościół został konsekrowany w 1295 roku, ma prostą, ale elegancką fasadę i solidną dzwonnicę o wysokości ponad 23 m, która składa się z trzech rzędów, każdy w innym stylu. Wewnątrz kościoła znajduje się arcydzieło „Narodzenia” dłuta Stefano da Putignano.
• plaża Lama Monachile – najsłynniejsza w Apulii,
• Grotta Palazzese – to restauracja, która mieści się w jaskini wydrążonej w klifie 28 m n.p.m. Jest to jedna z najbardziej romatycznych i niezwykłych restauracji w Apulii, ujęta jest na liście najbardziej niesamowitych restauracji na świecie. Oczywiście, obowiązuje wcześniejsza rezerwacja, którą można poczynić na stronie restauracji.

Alberobello

Ci, którzy chcą odwiedzić najbardziej włoskie miasto we Włoszech, muszą udać się do Alberobello. Tutaj możesz zobaczyć jeden z najbardziej niezwykłych zabytków architektonicznych w kraju. To kompleks miniaturowych domków, o stożkowych dachach, zwanych trulli. Te kamienne domki zostały zbudowane ponad 700 lat temu i nigdzie na świecie nie znajdziecie takich samych. Niektóre z nich są niezmienione od czasów, kiedy powstały, dlatego UNESCO umieściło je na Liście Światowego Dziedzictwa. Alberobello od setek lat zachowuje wyjątkowego ducha prowincjonalnych Włoch. To idealne miejsce na popołudniowy spacer, zakupy w sklepach z pamiątkami i rękodziełem.

Alberobello – jak dojechać?

Do miasteczka jest dość łatwo dojechać – pociąg do miasta odjeżdża z Bari co godzinę. Dotarcie do Alberobello zajmuje około półtorej godziny lub dwóch godzin. Po dotarciu na miejsce dojście do centrum miasta zajmie około 15 minut pieszo. Najwygodniej jednak wypożyczyć samochód na lotnisku w Bari i samodzielnie dojechać do Alberobello drogą SS100 i SS172 – podróż potrwa około godziny.

Apulia i Półwysep Salentyński – podsumowanie

Jeśli jeszcze zastanawiacie się, czy warto pojechać do Apulii, bez obaw – nie będziecie rozczarowani. Panuje tam trochę inny klimat niż w Toskanii czy Lombardii, ale to akurat zaleta tego regionu. Mniejszy tłok, wolniejszy tryb życia i urocze miasteczka oraz przepiękne plaże to dobry plan nawet na dwutygodniowe wakacje. Naprawdę warto!